Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijdlijn
De avond in een klik had weggezogen
De accu had geleegd en hem had voorgelogen
Toen stopte hij met scrollen in tranen en venijn
Hij zuchtte en stond op en zei ‘wees eens een vent’
En nam zich plechtig voor geen soggen meer te dulden
En zag toen dat berichten zijn iPhone weder vulden
En hoe het scherm rood oplichtte met ‘accu 2%’
Maar leeggaan deed het niet, al syncte hij met laptop
En tergde het hem telkens met lichtflits en geluid
Al deed hij het beginscherm weer aan en dan weer uit
En trilde het non stop, maar laadde toch weer op
Hij dacht ik gooi het stuk en spoel het door de plee
Ik verwijder Instagram en Tinder helemaal
En als ik iets wil delen, vertel ik een verhaal
En op een online friend request zeg ik dan voortaan nee
Maar uitloggen deed hij niet, want tussen droom en daad
Staan angsten in de weg en praktische bezwaren
En ook ‘niets willen missen’, dat niemand kan verklaren
En dat zelfs ’s avonds komt, wanneer men slapen gaat
Zo gingen jaren heen. De smartphones werden groot
En camera’s die zagen hoe hij die nooit iets miste
Alleen zat bij het vuur, zijn surfhistorie wiste,
Een naar-links-geswipete en vervaarlijk aanblik bood
Geïnspireerd door het televisieprogramma ‘Tatataal’ met de fantastische rubriek ‘Beter dan Gorter‘, ook wel eens ‘Korter dan Gorter’ genoemd trouwens, Gorters ‘Mei’ heeft namelijk 4381 regels.
Ik schreef ook:
- ‘Sonnet’: ‘Ik ben een trut in ’t diepst van mijn gedachten / ik zie de aarde…’ Lees verder
- ‘3G’: ‘Hier zit ik achter mijn gintonic glas / mij onnoemlijk te vervelen…’ Lees verder
- ‘Besluiteloosheid’: Denkend ‘als ik slaap kan ik niet eten / en eten heb ik weer geen tijd voor slaap…’ Lees verder
- ‘De supermarkt’: ‘Natuur is voor de fitgirlscene en vega’s / En dan, wat is natuur nog in dit land? …’ Lees verder
- ‘Fatsoenlijke woningloze’: ‘Alleen in deze kamer kan ik wonen / nooit vind ik ergens anders onderdak…’ Lees verder
