Dit is een liedje. Ik geef toe, het is wat behelpen, zo zonder begeleiding en melodie. Maar toch vind ik het meer een liedje dan bijvoorbeeld een gedicht (of een rijmpje of een boek). Denk er zelf maar muziek bij. Iets met een gitaar, een stevig ritme en een behoorlijk chagrijnige stem.
Festina lente
Al op de eerste mooie dagen
Als de zon ons gaat behagen
En de mensen weer gaan vragen
‘Wordt het morgen ook zo warm?’
Als de eersten al weer hoopvol
In te korte broeken lopen
Als terrasjes weer geopend
Krijg ik kriebels overal
Want dan moet ik er weer uit en
Moet ik lenteliedjes fluiten
Moet ik hoe dan ook naar buiten
Als ik maar blij ben en geniet
Moet ik living in the moment
Pluk de dag en leef je droom zijn
Moet ik zen, mezelf en zo zijn
En dat kan ik helemaal niet
Heb geen idee hoe dat dan moet
Hoe volg je in vredesnaam je gevoel?
Hoe gaat sereen, hoe doe je mindful?
Hoe beleef je met gemak?
En hoe kom ik op zo’n plaatje
Waar een facebookpage dan later
Met Comic Sans of met Candara
Een gedichtje over plakt?
Flikker toch op man, met je zomer
Laat de herfst maar gauw weer komen
Laat het stormen, laat het stromen
Koud en naar, daar houd ik van
Zodat ik als het buiten giet
Binnen knus en zonder kriebels
Lekker zonder te genieten
Bij de kachel zitten kan
