‘Nooit meer zingen over zwarte knecht’, kopte de Leeuwarder Courant eergisteren. En daar gaan we weer. Aanleiding (of excuus) voor het volgende stuk. Wie ben ik om niet iets te zeggen over de zwartepietendiscussie? Niks inhoudelijks hoor, als je m’n mening wilt weten, moet je dat maar vragen (en zelfs dan hangt het van de situatie af of ik die wel geef, ik word liever niet onthoofd).
Toegegeven, bij het lezen of horen van het woord ‘zwartepietendiscussie’ krijg ik een gevoel dat ik niet per se zou karakteriseren als ‘positief’. Het is meer een gevoel dat ik ook wel eens heb als ik net wakker word, het gevoel ‘er was iets vervelends, maar ik weet even niet meer wat.’ Een beetje onduidelijk inderdaad, maar wel hardnekkig en precíes dat gevoel heb ik ook bij zwartepietendiscussie. Ik wil niet zeggen dat het een onbelangrijke discussie is, maar ik weet soms niet meer zo goed wat ik ermee moet. Gelukkig zijn er altijd mensen die je laten lachen. Humor heeft zo zijn leuke kanten. Het relativeert het een en ander, het geeft je een nieuwe invalshoek en laat je nadenken. En soms ook: het laat je grinniken, ongeacht wie of wat waarom niet of wel gelijk heeft, en met welke (on)argumenten eigenlijk.
Voor de gelegenheid heb ik uitgezocht: een lied van de Kwis, een column van Pieter Derks, een stukje uit de oudejaarsconference van Theo Maassen en ten slotte een aantal al dan niet onzinnige tweets. Doe ermee wat je wilt. (Kijken bijvoorbeeld.)
1. De Kwis
Dit lied komt uit de eerste aflevering van vorig seizoen. Een jaar geleden dus, maar toen was de discussie niet minder. Misschien wel mijn Kwisfavoriet.
2. Pieter Derks
Pieter Derks (je weet wel, hij van De Wereld Draait Door en De Slimste Mens) schrijft elke week een column over de actualiteit. De zwartepietendiscussie ontkwam niet aan zijn scherpe blik.
3. Theo Maassen
In zijn oudejaarsconference ‘Einde Oefening’ (2013) maakt Theo Maassen, zoals we van hem gewend zijn, harde grappen, ‘maar zijn grofheidsfactor is dit keer niet zo hoog dat je ervan schrikt’ (Volkskrant).
Over de zwartepietendiscussie meldt Maassen het volgende:
”De voorstanders van Zwarte Piet zeggen dat er meer mensen zijn die er plezier van hebben dan mensen die er last van hebben. Dat is ook mijn argument voor groepsverkrachting.”
Het bijbehorende fragment kon ik even niet vinden.
O, en trouwens. ‘Zwartepietendiscussie’ mag me dan een vervelend gevoel geven, bij het woord ‘pietenpak’ is dat geenszins het geval! Het spreekt erg leuk uit. Ik heb de neiging het woord meerdere keren achter elkaar te roepen en met mijn schouders op het ritme mee te bewegen, in mijn handen te klappen en de Radetzky Mars op te zetten. Boos uitspreken kan ook al niet. Probeer maar eens, je lijkt onmiddellijk op een verwend kind of een schattige Roosvicee-reclame. Als we nou overal ‘zwartepietendiscussie’ vervangen door ‘pietenpak’? Nee, dat is een volstrekt belachelijk idee.
UPDATE | November 2014
Alle lof voor de Kwis van 15 november.
Ik volg het Sinterklaasjournaal en ga vrijdag mijn schoen zetten. Zo, en nu zeg ik niks meer.
