Me

Er zijn mensen die zich enorm storen aan het fenomeen dat ‘me’ steeds vaker niet alleen als lijdend voorwerp wordt gebruikt (‘waarom sla je me’), maar ook als bezittelijk voornaamwoord (‘me schouder doet pijn’). Ik, bijvoorbeeld, heb daar dan weer totaal geen last van. Althans, ik heb weleens last van mensen die mij aanklampen met klachten omdat ze verwachten in mij een geestverwant te vinden, maar van de me-zeggers zelf ondervind ik bar weinig hinder.

Je zou natuurlijk kunnen zeggen: maar het is fout! Ik zeg dan: tja. Het is een ambitieus voornemen om boos te worden om alles wat geen ‘officieel’ correct taalgebruik is. Bovendien, wat correct taalgebruik is, is gebaseerd op wat standaard taalgebruik is en dat is dan weer gebaseerd op wat de meeste mensen doen. Taal verandert en dat moet toch ergens beginnen. Jij zegt: fout. Ik zeg: avant-garde.

Je zou ook kunnen zeggen: maar het is lui! Ik zeg dan: tja. Dat is waar. ‘Me’ kost je mond aanzienlijk minder moeite dan ‘mij’. Daarom doen mensen het. Dat geldt ook voor ‘ze’ in plaats van ‘zij’ en ‘je’ in plaats van ‘jij’ (of ‘jouw’!). ‘Uh’ is nu eenmaal de allermakkelijkste klank om uit te spreken, het zit precies in het midden van je mond. Daarom is dat ook de klank die we zeggen als we nadenken. Jij zegt: lui. Ik zeg: efficiënt.

Wat je ook zou kunnen zeggen is: gebruik jij, als neerlandicus, het dan ook? Dan zou ik zeggen: wat leuk dat je zo geïnteresseerd bent. En: ja – al moet ik zeggen dat er vooralsnog een subtiel betekenisverschil in zit voor mij. Ik bedoel iets anders met ‘dat heb ik van mijn moeder geleerd’ dan met ‘dat heb ik van me moeder geleerd’. ‘Mijn’ of het iets luiere ‘m’n’ is de neutrale vorm, ‘me’ drukt iets van ironie uit. In die zin ben ik ook tegenstander van het inburgeren van ‘me’ als standaardvorm, want de mogelijkheden zijn nu groter. Maar ach, dan vinden we wel weer een nieuwe uitdrukking om de mensen mee te irriteren.

Tenslotte zou je kunnen zeggen: wat ben jij nou voor een waardeloze docent Nederlands. Dan zeg ik: ho, ho, dat is een persoonlijke aanval. En ook: uiteraard reken ik het wel fout als me leerlingen het op een toets gebruiken. Je moet namelijk onthouden dat ik weliswaar principes heb, maar ook hypocriet ben.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *