De voorverkoop – Jochem Myjer

Wak-wak-wakkerworden! Mijn wekker ging om kwart voor zeven. Dat vind ik erg vroeg voor op een zaterdag en even overwoog ik me gewoon om te draaien en weer verder te dromen. Dat deed ik niet, hoor. Ik at netjes mijn ontbijt en ging toen met de allereerste bus naar Drachten omdat daar, in de Lawei, de voorverkoop voor Jochem Myjer begint. Ik ben erbij en ik blog live. En ik maak ook een filmpje dat ik waarschijnlijk deze middag upload.

___

Ha! Of half zeven nog ‘deze middag is’ mag je zelf uitmaken. Maar het filmpje is klaar. En hier is het:

‘Jochem Myjer? Wie?’ Je maakt een grapje neem ik aan? Jochem Myjer is denk inmiddels een van de bekendste namen in het Nederlandse cabaret. In ieder geval voor de jongere generatie. Het is die druktemaker met krullen. Klik op een Jochempje voor een Jochem-Myjer-Klassieker.

8:10 Om iets over achten kwam ik aanlopen bij het tijdelijke gebouw van de  Lawei. Ik vond het vooral vroeg en omdat de kaartverkoop pas om tien uur begint, ging ik ervan uit dat ik eerst rustig mijn laptop kon opstarten en een paar koppen thee kon drinken. Ik was dan ook erg verrast toen ik bij binnenkomst mensen aantrof. Bij de ingang, aan tafels, voor de kassa. Er waren best erg veel mensen. Naar verluidt wachtten de eerste mensen al om half zeven voor de ingang. Wie zijn deze mensen!? Ik hoop ze straks even te spreken.

De sfeer is grappig. Er is thee en koffie voor de bezoekers. Sommigen lezen rustig een boekje, anderen praten of kijken rond. Via een beamer wordt een show van Jochem geprojecteerd en mensen lachen om grappen die ze waarschijnlijk uit hun hoofd kennen.

8:45 Het wordt steeds drukker. Er zijn al een stuk of negentig man. De groep Myjerfans heeft nu besloten alvast voor de kassa een rij te vormen.

9:11 ‘Kijk, dat zijn de mensen die hier als allereerst stonden!’ Er zijn al verschillende mensen die het me aanwezen. Maar waarom? En hoe vroeg?

‘De wekker ging om vijf uur.’ – Cor en Tjeerd

Cor en Tjeerd heten ze, en ze staan hier, houd je vast, vanaf zes uur ’s ochtends. De twee mannen komen niet eens uit Drachten, maar moesten eerst nog twintig minuten rijden. ‘Ja, de wekker ging om vijf uur.’
Het gebouw van de Lawei was nog niet open, maar dat was geen probleem. Naast hen staan twee knalgele klapstoeltjes. ‘We konden zitten, we hadden een thermoskan koffie mee en de krantenjongen had nog een krantje over.’ Ze lachen en kijken alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld is. Maar fan zijn ze wel. ‘Ja, ik vind Jochem wel erg leuk inderdaad. Wat ik ook leuk vind, is dat hij niet zoveel vloekt.’ De ander is al net zo enthousiast. ‘Hij is een echte komiek. Dat drukke aspect vind ik ook leuk.’
Nu is het iets over negenen en ze staan voor in de rij. Nog even te gaan totdat ze hun kaartjes kunnen bemachtigen.

Lange rij hè? En dan heb je de drukte binnen nog niets eens gezien.

9:38 Helemaal in het midden vooraan staat een man. Hij beweert nog net niet de grootste fan van Jochem Myjer te zijn, maar fanatiek is hij wel.

‘Geen cabaretier hè, komiek!’ – Henk

Henk was vanochtend niet zo vroeg als Cor en Tjeerd van hierboven, maar vroeg was hij wel. Toen ik hem uitlegde dat ik een blog bij houd over cabaret verbetert hij me onmiddellijk. ‘Jochem is geen cabaretier hè, hij is een komiek. Dat zei hij laatst op tv. Hij is een komiek, net als André van Duin en Bert Visscher.’
Toen ik hem vroeg naar zijn favoriete quote kwam hij meteen met ‘De geit is gemolken.’ ‘Ja, dat vind ik prachtig. Ik heb  ook een t-shirt hè, daar staat het op.’ Hij heeft het niet aan vandaag. Misschien zat het nog in de was.
Henk heeft de show al een keer gezien, in Leeuwarden. Het viel blijkbaar in de smaak want het is niet voor niks dat hij nu pal in het midden vooraan staat ‘Nee, ik wil wel de goede stoelen, in het midden en vooraan. Zat jij ook vooraan bij de try out? Kreeg je water over je heen? Heb je met balletjes gegooid?’ Misschien is Henk nog wel fanatieker dan Cor en Tjeerd bij elkaar. Ik hoop dat hij de kaartjes krijgt die hij wil.

9:48 Het grote scherm waar zojuist filmpjes van Jochem op getoond werden is nu blauw. Niet dat de apparatuur het niet meer doet, maar er staat iets te gebeuren en het is spannend. Houd de blog in de gaten!

Het publiek schrok en begon toen de grijnzen.

9:55 Het publiek schrok gewoon. Op het grote scherm verscheen opeens het hoofd van Jochem Myjer, hij was online op Skype. ‘Goedemorgen Drachten!’ De mensen die zojuist nog zo braaf stonden te wachten, juichten. ‘Wat een eer dat jullie in de rij staan zeg!’ Het publiek juichte weer. ‘Zo leuk is het niet hoor.’ Gelach. De mensen in het publiek zwaaiden, filmden en grijnsden erover.
Nog even liet Jochem zijn kinderen aan het woord. ‘Wat fijn dat jullie er zijn!’ De een nog schattiger dan de ander. Ook zijn vriendin kwam in beeld, ‘wat fijn dat jullie er zijn!’ ‘Ja,’ zegt Jochem, ‘kan zij weer nieuwe kleren kopen.’
Toen de verbinding verbroken werd, kreeg de beamer een applaus. De grote groep mensen moet nog steeds wachten, maar de sfeer zit erin.

10:01 Ook op de website is het enorm druk. ‘Er zijn 800 wachtenden voor u’ schijnt ie te melden.

Mevrouw de Jong staat al uren in de rij voor haar kleinzoon

10:22 Inmiddels lopen de eerste mensen tevreden met hun kaartjes het gebouw van de Lawei uit. ‘Helemaal vooraan!’ lacht een man. Hij kijkt van zijn tickets naar de grote groep mensen. ‘Zo, ik kan naar huis.’
Maar de rij blijft en ook de telefoon rinkelt om de haverklap. In de derde rij staat een mevrouw bijna vooraan. ‘Nee, ik ken zelf helemaal niks van Myjer, maar ik sta hier voor mijn kleinzoon.’ Mevrouw de Jong staat al uren in de rij om het verjaardagscadeau voor haar twintigjarige kleinzoon en zijn moeder te bemachtigen. ‘Hij kent die filmpjes heel goed!’ Ze is bijna aan de beurt. Ik denk dat de kleinzoon erg blij is met zo’n toffe beppe!

Mensen. Heel veel mensen.

11:12 Bijna vijf kwartier na de start van de kaartverkoop. De lange rij die tot ver buiten het gebouw stond is bijna verdwenen. Toen ik de warmte van alle mensen even ontvluchtte en buiten stond af te koelen, sprak ik mensen die naar buiten kwamen, opgelucht dat ze na die uren hun kaartjes in handen hebben. De meesten die weg gaan hebben zo’n twee uur gestaan. Anderen minstens het dubbele. Het lijkt erop dat iedereen die hierheen gekomen is ook naar de voorstellingen kan. Maar het scheelt niet alles en bijna is alles uitverkocht.

11:39 Het beeld dat ik zie als ik links het hokje uitkijk is leeg. Alle mensen die er nog geen uur geleden stonden, zijn naar huis (denk ik), met kaartjes (ga ik vanuit). Als ik mijn oren dicht doe, zou ik geloven dat de rust is wedergekeerd. Echter, op de achtergrond speelt nog steeds het nummer ‘Mijn dag’, rinkelt de telefoon non-stop en lopen er mensen om mij heen die proberen problemen op te lossen.

11:43 De voorstelling is uitverkocht. Compleet. Alle plekken, ook die voor slechthorend en slechtzienden. En dat in minder dan twee uur. Er zijn vast mensen die nu teleurgesteld achter hun computer de site van de Lawei weer wegklikken, maar de die-hardfans, zoals Cor, Tjeerd, Henk en de kleinzoon van mevrouw de Jong hebben kaartjes. En dat verdienen ze ook, vind ik.

En hé, je zou kunnen overwegen deze pagina te liken, dan blijf je op de hoogte van al het andere leuks!