Erik van Muiswinkel for president

Erik van Muiswinkel for president

“Hij zei best wel vaak dingen waarvan ik dacht, ‘ja, daar heeft hij een punt’.”
– “Inderdaad, Twixen moeten niet steeds groter en kleiner worden.”
“Nee, dingen die werken moet je niet veranderen.”
– “Erik for president.”

Gisteren stond Erik van Muiswinkel in het Posthuis Theater in Heerenveen met zijn voorstelling ‘Schettino!’. Een voorstelling over leiderschap en over de vraag wie we eigenlijk nog achterna lopen in de 21 eeuw. Ik zal het maar eerlijk toegeven: ik was onder de indruk. Ik was echt onder de indruk. Hoe hij me meesleepte in zijn verhaal, hoe hij het publiek een Bijbelverhaal voorlas, hoe hij vol eerbied over Reve en Komrij sprak en hoe de voorstelling van het begin tot het eind klopte.   Ik ving gesprekken op toen we na de voorstelling ons drankje dronken en wachtten op de bitterballen.

“Wat vond je ervan?”
– “Tja. Wel mooi.”
“Niet zo?”
– “Ja, nee echt, mooi. Misschien komt het doordat hij die Poelifinario heeft gewonnen dat ik verwachtte dat het juist heel vernieuwend zou zijn.”
“Ja.”
– “Het was een heel degelijke voorstelling eigenlijk. Cabaret zoals je je cabaret voorstelt. Grote lijn, goede grappen, mooie muziek, een boodschap maar geen preek.”
“Werk van een vakman.”
– “Precies.”

“Je kon wel zien dat het een paar kilo geleden was dat de voorstelling begon.”
– “Hoezo?” “Ha, dat Schettinopak was ‘m net iets te klein. Hij moest elke keer zijn jasje naar beneden trekken omdat het bleef hangen op z’n embonpoint.”

Eigenlijk had ik hem nog willen complimenteren met de voorstelling. Maar hij was al weg. Voor de bitterballen kwamen.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *